Hipnoza terapeutyczna lub podobne do niej praktyki były znane już bardzo dawno temu i w wielu różnych kulturach. Właściwa znana zachodniej cywilizacji praktyka powstała dopiero we wczesnych latach XIX wieku, a odbyło się to właściwie przez przypadek. Wtedy właśnie człowiek o nazwisku Mesmer zaczął swe eksperymenty z uzdrawianiem za pomocą urządzeń energetycznych, takich jak na przykład magnesy. Prowadząc swe badania odkrył on, że efekty uzdrawiające są znacznie silniejsze, jeśli w proces zaangażuje się takie elementy, jak: przyćmione światło, dziwną muzykę, nietypowy strój, dziwne gesty i rozkazujący ton głosu. Wkrótce ludzie starający się powtórzyć jego pracę odkryli, że efekty terapeutyczne są takie same, nawet, jeśli ominie się wszelkie urządzenia energetyczne. Kolejne badania ograniczyły potrzebne elementy do nakazującego tonu głosu i gestów, a jak się później okazało, nawet gesty można było zastąpić czymkolwiek, co pozwalało skupić uwagę pacjenta. Ponieważ wszyscy, którzy praktykowali w owych czasach hipnozę, byli dżentelmenami lekarzami, najpopularniejszym obiektem do skupiania uwagi stał się kieszonkowy zegarek na łańcuszku, który w późniejszych czasach ewoluował w wahadełko. Na początku taki proces nazywano mesmeryzmem, ku ogólnemu niezadowoleniu samego Mesmera, który pragnął być zapamiętywany ze względu na swe prace z urządzeniami energetycznymi. Dopiero sporo czasu później używając imienia greckiego boga snu Hypnosa, ukuto termin hipnoza. Stało się tak dlatego, że głęboko zrelaksowani, mający zamknięte oczy ludzie wyglądali jakby byli pogrążeni we śnie.
W pierwszych dniach stosowania hipnozy praktycy donosili o ogromnych sukcesach jej użycia, takich jak operacje bez znieczulenia, niezwykle szybkie zdrowienie z rozmaitych chorób i niezwykle skuteczne autodiagnozy. Nie ma w tym nic dziwnego, biorąc pod uwagę, że pierwszymi pacjentami byli wieśniacy i nerwowe kobiety, które były pod dużym wrażeniem prawie boskiej osoby lekarza i jego brzmiącego jak grom głosu. Hipnoza praktykowana w dniu dzisiejszym jest znacznie bardziej cichą sztuką, a korzyści tego procesu są dostępne każdemu człowiekowi, który tego zapragnie. Korzyści te mogą być tak wielkie, jak wszelkie moce umysłu i ciała.
Mówi się, że niektórzy ludzie są niepodatni na hipnozę. Jest to nieprawda, ponieważ hipnoza nie jest niczym więcej niż stanem wzmożonej relaksacji i skupienia uwagi oraz większej podatności na sugestie dotyczące tego, co pragną mieć, kim pragną być i co pragną robić. Wszystko, co trzeba zrobić, aby kogoś zahipnotyzować, to pomóc mu skoncentrować uwagę na czymś interesującym. Osoba oglądająca ulubioną operę mydlaną w telewizji jest zahipnotyzowana w takim samym stopniu, jak ktoś będący w gabinecie hipnoterapeuty.
Hipnoza dzieli się na dwa rodzaje: hipnozę prowadzoną i autohipnozę. Jedyna różnica pomiędzy nimi jest taka, że w autohipnozie musisz jednocześnie odgrywać dwie role - terapeuty i pacjenta. Niektórzy ludzie uważają za łatwiejsze poddanie się hipnozie prowadzonej, ponieważ mogą wtedy położyć się, zrelaksować i pozwolić komuś innemu załatwić całą pracę. Są też tacy, którzy potrzebują czyjegoś autorytetu, aby móc łatwiej skoncentrować się na zadanych sugestiach. Jeśli nie jesteś żadnym z takich przypadków, oznacza to, że autohipnoza będzie dla ciebie tak samo efektywna, jak zwykła hipnoza prowadzona przez kogoś innego. Autohipnoza może być używana do wielu celów. Możesz ją wypróbować w każdym wypadku.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz