• Wrzody żołądka i dwunastnicy prawie zawsze są powodowane także przez przeżycia psychiczne. W niektórych rodzinach istnieją wręcz pokolenia „wrzodowców", u których wszystko „odbija się na żołądku".
Skuteczne może być dłuższe leczenie hipnozą, wspomagane ewentualnie psychoterapią. Także niektóre stany zapalne śluzówki żołądka, przede wszystkim chroniczne, dobrze reagują na hipnozę.
• Wymioty, biegunka i zaparcia mogą być wywoływane przez przeżycia psychiczne. Znane są takie dolegliwości, jak: powodowane strachem mimowolne oddawanie stolca, zaparcia u pacjentów cierpiących na depresję, wymioty spowodowane uczuciem odrazy. Tylko lekarz może podjąć decyzję o zaleceniu leczenia hipnozą w indywidualnych wypadkach.
• To samo dotyczy leczenia hipnozą dolegliwości pęcherza i bolesnego lub niekontrolowanego oddawania moczu. Bóle pęcherza bez objawów zapalnych względnie często występują zwłaszcza u kobiet i mogą przechodzić w stan chroniczny. Nierzadko są oporne na stosowane zazwyczaj sposoby leczenia. Niekiedy przeradzają się wręcz w stany psychotyczne.
Tutaj ważne jest przede wszystkim wczesne rozpoczęcie leczenia hipnozą, ponieważ w późniejszym stadium choroby leczenie, włącznie z innymi metodami psychoterapii, nierzadko nie przynosi żadnych efektów.
Także przy zatrzymaniu moczu lub kłopotach z jego kontrolowanym oddawaniem hipnoza może się okazać skuteczną metodą leczenia. Dotyczy to również moczących się dzieci, przy czym jednak często wskazana jest dodatkowa psychoterapia i doradzanie rodzicom w rozwiązywaniu problemów wychowawczych.
Niektórzy urolodzy stosują hipnozę także podczas wziernikowania pęcherza i przy cewnikowaniu, by ułatwić pacjentowi zniesienie przykrego zabiegu.
• W ginekologii i położnictwie hipnoterapię stosuje się w celu zmniejszenia dolegliwości miesiączkowych, zaburzeń w okresie klimakterium (przekwitania) i przed porodem, który przebiega mniej boleśnie po przygotowaniu w stanie hipnozy połączonym z sugestią związaną z chwilą rozwiązania. Również przy wymiotach w ciąży można z dużym powodzeniem stosować hipnozę. Jest ona nawet korzystniejsza niż leczenie farmakologiczne, ponieważ nie stanowi ryzyka dla płodu.
• W chorobach serca i układu krążenia hipnoza przynosi ulgę przy nerwicowych zakłóceniach rytmu serca i atakach dusznicy bolesnej. Może także wpływać na obniżenie nadciśnienia. Zadowalające wyniki daje również leczenie hipnozą różnych objawów stenokardii (uczucia lęku w chorobie serca).
• Astma oskrzelowa, choroba uczuleniowa, w której prawie zawsze jakąś rolę odgrywają czynniki psychiczne, poddaje się korzystnemu wpływowi hipnozy.
• W chorobach skórnych zwraca szczególną uwagę działanie hipnozy na brodawki. Medycyna ludowa od dawna zna działanie sugestii (zamawiania) przy usuwaniu kurzajek. Korzystne wyniki uzyskuje się również przy łuszczycy, niektórych egzemach i liszajach, przy łysieniu plackowatym, świądzie i trądziku spowodowanym stresem.
• W ostatnich latach okazało się, że terapia hipnozą odnosi duże sukcesy w leczeniu nadwagi. Nawet wówczas, gdy kilka kuracji odchudzających nie dało żadnych wyników, hipnoza może jeszcze okazać się skuteczna.
Można to tłumaczyć tym, że nadmierny apetyt i objadanie się często wiąże się z rozczarowaniami, konfliktami, kłopotami, samotnością i innymi przyczynami natury psychicznej. Hipnoza może bezpośrednio służyć łagodzeniu tych zakłóceń, może też jednocześnie na trwałe zmienić niewłaściwy sposób odżywiania się pacjentów, normalizować apetyt i ułatwiać doprowadzanie do końca kuracji odchudzających.
Nierzadko udaje się nawet tak głęboko wprowadzić w podświadomość pacjentów pożądaną wagę ciała, że bez uciążliwej kontroli liczby spożywanych kalorii i bez przykrego uczucia głodu pacjenci niemal automatycznie jedzą tylko tyle, ile jest im niezbędne do osiągnięcia tej wagi i utrzymania jej przez całe życie.
Oczywiście hipnoza nie zastąpi diety i trwałej zmiany złych nawyków żywieniowych, ponieważ schudnąć można tylko wówczas, gdy zasila się organizm mniejszym zapasem kalorii niż on zużywa. Doświadczenie uczy jednak, że wiele kuracji odchudzających kończy się niepowodzeniem z powodu niedokładnego przestrzegania diety, ponieważ wielokrotnie dochodzi do załamania się samokontroli pod wpływem przeżyć psychicznych. Właśnie w takich wypadkach hipnoterapia daje bardzo dobre wyniki.
Jeszcze kilka lat temu uważano, że idealna waga, wynosząca 10-15 proc. mniej niż waga normalna, stanowi najlepszą gwarancję zdrowia i długiego życia. Ostatnio jednak coraz częściej zaleca się - w wyniku nowych badań - wagę normalną (wysokość ciała w cm minus 100 = waga normalna w kg), a nawet toleruje się kilka kilogramów nadwagi, jeśli nie wpływa to niekorzystnie na samopoczucie. Ale przy przekroczeniu tej wagi o więcej niż 10 proc. konieczna jest terapia, ponieważ wówczas szybko wzrasta zagrożenie dla zdrowia.
• Łagodzenie bólu jest ważnym zadaniem hipnozy. Należy jednak zachować ostrożność, bo hipnoza może tłumić sygnał ostrzegawczy, jakim jest ból, bez usunięcia jego przyczyn. Przykładowo, hipnozę można stosować z dużym powodzeniem przy bólach głowy, atakach migreny i wielu innych stanach bólowych. Również skurcze dobrze reagują na sugestie.
Stany bólowe spowodowane przez przyczyny organiczne łatwiej poddają się leczeniu hipnozą niż bóle wywołane przez przyczyny psychiczne.
W stomatologii wykorzystuje się hipnozę do łagodzenia bólu podczas przykrych zabiegów. Hipnoza pomaga również pacjentowi zwalczyć strach przed leczeniem i łagodzi odruch wymiotny, pojawiający się u niektórych osób przy manipulowaniu im przy zębach lub w ustach (migdałki).
• W chirurgii hipnoza przede wszystkich usuwa u pacjentów strach przed zabiegiem. Po operacji może wyraźnie poprawić stan ogólny pacjenta, a więc tym samym sprzyja jego wyzdrowieniu. Hipnoterapia zdała egzamin zwłaszcza przy zaparciach pooperacyjnych i częstym braku apetytu zaraz po operacji.
Pacjenci lepiej znoszą zabiegi w miejscowym znieczuleniu po przygotowaniu ich do nich w hipnozie.
Chirurdzy urazowi stosują hipnozę do zmniejszania bólu przy zmianie opatrunku, co jest szczególnie ważne przy oparzeniach.
• Hipnoza może nawet doprowadzić do poprawy stanu pacjentów chorych na nowotwory. W indywidualnych przypadkach daje się nawet uzyskać całkowite wyleczenie dzięki pobudzeniu potencjału samoleczenia w nieświadomości pacjenta. Brzmi to wprawdzie dość nieprawdopodobnie, jednak praktyka dostarczyła na to wystarczających dowodów.
Długookresowe badania uniwersytetu w Heidelbergu pozwoliły stwierdzić ponad wszelką wątpliwość, że czynniki psychiczne odgrywają istotną rolę przy rozwoju choroby nowotworowej. Przede wszystkim tłumienie emocji - na rzecz logiki i rozsądku, albo długotrwały stan beznadziei sprzyjają prawdopodobnie rozwojowi raka w znacznie większym stopniu niż na przykład palenie albo inne czynniki ryzyka (co jednak nie znaczy, że należy je lekceważyć).
Jeśli stan psychiczny może wywołać chorobę nowotworową, możliwa jest także sytuacja odwrotna, to znaczy wywieranie korzystnego wpływu na przebieg choroby przez oddziaływanie na psychikę. W USA, gdzie wspomagające leczenie psychiczne raka stało się prawie rutyną, udowodniono, że przeciętny okres przeżycia można w ten sposób podwoić, a w Wielkiej Brytanii badania kobiet chorych na raka piersi wykazały, że 80 proc. pacjentek poddanych pooperacyjnej psychoterapii przeżyło pierwsze krytyczne pięć lat po operacji, podczas gdy bez tego leczenia przeżyło tylko 20 proc. Hipnoza, rzecz jasna, nie może zastąpić operacji i leczenia pooperacyjnego przez odpowiednią dietę i inne terapeutyczne środki naturalne, ale wyraźnie poprawia ich skuteczność.
W przypadkach beznadziejnych terapeuta potrafi w pewnych okolicznościach zwiększyć szansę przeżycia, a nawet doprowadzić do pełnego wyleczenia przez samo stosowanie naturalnych metod leczenia i hipnozy, jeśli uda mu się wystarczająco uaktywnić potencjał nieświadomości chorego. W chorobach nowotworowych po części stosuje się poza hipnozą również inne rodzaje psychoterapii.
Przy leczeniu raka hipnoza wywołuje jeszcze inne korzystne skutki: wyraźnie udaje się zmniejszyć ból, tak że można stosować mniej ryzykowne chemiczne środki przeciwbólowe albo w ogóle z nich zrezygnować.
Ponadto przynosi ogólną poprawę samopoczucia, łagodzi depresje i lęki, a wola życia, ważny warunek wyleczenia raka, szybko powraca.
Po wszystkich doświadczeniach, jakimi obecnie rozporządzamy w psychoterapii raka, brak psychicznej opieki nad chorymi na nowotwory od momentu postawienia diagnozy należy wręcz napiętnować jako błąd w sztuce. Do tej opieki nadaje się zwłaszcza metoda Simontona, opracowana przez amerykańskiego lekarza o tym nazwisku; składa się na nią hipnoza, trening relaksacyjny, rozmowy terapeutyczne i inne formy psychoterapii. Zwiększa ona wyraźnie szansę przeżycia, co zostało już udowodnione. Często hipnozę zaleca się również w połączeniu z terapią grupową, rozpoczętą przez specjalistę. Później samopomocowa grupa wsparcia może sama stosować hipnozę we własnym gronie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz