Obejmuje pięć różnych technik. Można sobie albo wybrać jedną z nich i stale ją stosować, albo wypróbować po kolei wszystkie pięć. Ćwiczenia mogą sprawiać wrażenie łatwych, ale nie zmniejsza to ich skuteczności.
1. W miejscu wolnym od przeciągów (w przeciwnym wypadku świeca będzie migotała) stajemy prosto trzymając w wyciągniętej prawej ręce zapaloną świecę. W skupieniu obserwujemy płomień świecy przez minutę.
Następnie odstawiamy świecę na stół, zamykamy oczy i skupiamy uwagę na wyobrażeniu płomienia świecy. Początkowo udaje się nam to nie dłużej niż przez pół minuty lub minutę, potem dochodzimy do dziesięciu minut, po czym otwieramy ponownie oczy i porównujemy wyobrażenie z prawdziwą świecą.
2. Ćwiczący siedzi wygodnie w fotelu, z przygotowanym ołówkiem i kartką papieru, wyobrażając sobie: „Myślę teraz tylko o..., o niczym innym".
Można myśleć o różnych rzeczach. Za każdym razem, kiedy myśli zaczynają błądzić, zaznacza się to kreską. W ten sposób można kontrolować wyniki, coraz lepsze z ćwiczenia na ćwiczenie. W sumie ćwiczenie to trwa pięć minut.
3. Przez dwie minuty wpatrujemy się w jakiś przedmiot w naszym otoczeniu.
Przedmioty należy zmieniać przy każdym ćwiczeniu, by pamięć nie miała wpływu na wyniki. Następnie rysujemy dokładny szkic, jak najbardziej odpowiadający rzeczywistości. W miarę uzyskiwania wprawy szkic będzie coraz bardziej szczegółowy.
4. Na ścianie wieszamy żółte koło wycięte z papieru, o średnicy około 50 cm, z czarną kropką w środku. Siadamy w odległości około trzech metrów wygodnie w fotelu, wpatrując się w czarny punkt bez mrugania powiekami. Gdy oczy zaczynają łzawić, należy natychmiast przerwać ćwiczenie. Ćwiczenie to wydłużamy stopniowo do dziesięciu minut.
Można przy tym stwierdzić, że oddech automatycznie staje się coraz głębszy.
5.Siadamy przed lustrem, wpatrując się bez odwracania oczu w nasadę nosa swojego lustrzanego odbicia. Nie wolno mrugać powiekami; gdy oczy zaczynają łzawić, natychmiast kończymy ćwiczenie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz