Pogłębia koncentrację i rozpoczyna kontemplację. W tym celu stajemy rozluźnieni przed dużym lustrem. Dłonie skrzyżowane z tyłu głowy, plecy wyprostowane, brzuch wciągnięty. Przez dwie do pięciu minut przyglądamy się uważnie swemu odbiciu w lustrze. Fizyczne doznania, które przy tym mogą się pojawić, np. swędzenie, należy w miarę możliwości jak najdłużej ignorować. Tę kontemplację kończymy długim oddechem. Teraz siadamy w pełnym rozluźnieniu, wpatrując się wytrwale w określony punkt w otoczeniu. Pozwalamy swobodnie biec myślom, nie zwracając na nie uwagi. Po upływie pięciu minut wykonujemy głęboki wydech, zapowiadając samemu sobie:
Od tej chwili myślę tylko o jednej, jedynej sprawie.
Potem całkowicie się koncentrujemy na jednej myśli. Nie pozwalamy sobie na rozproszenie, stale powracamy do tej jednej myśli. Po piętnastu minutach kończymy ćwiczenie głębokim wydechem.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz