Drugi krok: hipnoza

Po rozmowie przygotowującej wprowadzamy hipnozę według jakiejś popularnej metody (w mojej
praktyce stosowałem zazwyczaj wpatrywanie się w błyszczący przedmiot i werbalną sugestię
senności i zmęczenia).
W tym stadium próbujemy możliwie najbardziej podwyższyć wrażliwość medium na sugestię. Może
się to odbywać poprzez serię sugestywnych ćwiczeń o rosnącym stopniu trudności. Przykładowo w
moich eksperymentach okazała się korzystna taka seria sugestii:
* zahamowanie ruchu (medium sugeruje się, że nie może podnieść ręki, rozłożyć rąk, wstać z
krzesła itp.);
* halucynacje dotyku (np. sugestia trzymania gorącego przedmiotu w ręce);
* halucynacje węchu (sugestia zapachu różnych kwiatów, np. goździków, róż);
* halucynacje akustyczne (sugestia głosów, np. bicie dzwonów, grające radio, dalekie odgłosy itp.);
* halucynacje optyczne – z zawiązanymi oczyma. Powinno się je bardzo dokładnie przećwiczyć.
Wizja musi być tak żywa, jak gdyby osoba poddająca się eksperymentowi rzeczywiście oglądała
ten przedmiot na własne oczy. Wizja musi być całkowicie nieruchoma i dająca się poruszać przez
odpowiednie sugestie.
Ostatecznie medium musi chętnie akceptować sugestię, tak jak w poniższych przykładach:
1. Zobaczy pan teraz przed sobą – na stole – bukiet róż. Jakiego koloru są róże? (Np. odpowiedź:
żółty). Dobrze. Proszę popatrzeć na róże i wybrać tę, która według pana wyróżnia się najbardziej.
Proszę popatrzeć na nią i gdy się pan jej będzie przyglądał, zobaczy pan, że ta pierwotnie żółta
róża przyjmuje odcień pomarańczowy... staje się coraz bardziej pomarańczowa... jest już
pomarańczowa... piękna pomarańczowa róża, ale zmienia swój kolor dalej. Staje się czerwona,
coraz bardziej czerwona i wreszcie widzi pan przepiękną czerwoną różę... tutaj – proszę popatrzeć
– jest czerwona róża. Dobrze?... Proszę popatrzeć na różę obok. Zauważy pan, że ona staje się
trochę blada; jest biaława... a teraz jest to biała róża i tylko środek płatków jest lekko żółty... teraz
proszę popatrzeć na trzecią żółtą różę. Ona robi się czerwona, tak jak pierwsza... proszę spojrzeć...
ona staje się pomarańczowa, czerwonawa i ostatecznie czerwona... ale zmiana kolorów postępuje
dalej... czerwień staje się ciemniejsza, purpurowa... jeszcze ciemniejsza, teraz jest prawie czarna...
i jeśli poczekamy trochę, zobaczy pan zaskakująco piękną czarną różę, jakiej jeszcze nikt nie
widział. Piękna czarna róża... płatki będą jak jedwab, może pan nawet dostrzec na nich kilka kropel
rosy... Gdy przyjrzy się pan białej róży, zobaczy pan, że staje się zielona. Rzeczywiście, widzi pan
zielonkawą, może lekko żółtozieloną, ale zieleń przebija i ostatecznie ujrzy pan niezwykłą, silnie
pachnącą ciemnozieloną różę. Proszę ją powąchać... Ciemnozielona róża. Proszę spojrzeć i
powiedzieć mi, kiedy kolor przestanie się zmieniać, kiedy pozostanie ciemnozielony... oglądając
bukiet róż zauważy pan, że jest w nim kilka czerwonych goździków, które pan przeoczył. Prawda?
2. Siedzi pan na krześle i pańskie ciało będzie siedzieć, ale poczuje pan coś innego. Będzie pan
sobie zadawał pytanie, czy jest to żywy sen, czy rzeczywistość, będzie pan miał bowiem uczucie,
że pan wstaje... pójdzie pan tam, do rogu pokoju. Gdy będzie pan szedł, obejrzy się pan i zobaczy
meble dookoła: stół, tę szafę; tam, w drugim rogu pokoju, zobaczy pan okno... proszę iść do rogu
tak, jak powiedziałem. Proszę mi powiedzieć, kiedy pan tam będzie... dobrze, proszę się odwrócić.
Zobaczy pan znowu okno, sufit, stół. Na krześle zobaczy pan siebie, zobaczy pan swoje ciało na
krześle... Proszę opisać kolor pańskiego ubrania... oraz pozycję rąk i nóg... (Proszę zauważyć, że
to nie jest pp, ponieważ ta osoba zna swoją pozycję).
3. (Zakładamy, że tą osobą jest młody człowiek studiujący daleko od swego miejsca zamieszkania).
Przypuszczam, że pan nie był dawno w domu i czuje się pan samotny, ponieważ nie widział pan tak
długo swojej rodziny. Ale w hipnozie może pan łatwo pojechać do domu i odwiedzić na krótko
rodzinę. Chce pan zobaczyć swoją matkę? A więc proszę chwilę poczekać i zobaczy pan ją. Mama
będzie na swym ulubionym miejscu, tam gdzie pan ją najczęściej widywał i ucieszy się pan, widząc
znowu matkę... Zdziwi się pan, że znajduje się pan w domu, i rzeczywiście pan widzi matkę...
Proszę powiedzieć, co ona robi? (Tu także nie musi chodzić o pp; student może mieć halucynacje
na temat tego, co jego mama może – według niego – robić).
W tej sytuacji może zadziałać pp, trzeba jednak później zweryfikować, czy mama robiła dokładnie
to, co osoba ta widziała. Im bardziej niezwykłe czynności matka wykonywała (i były one
szczegółowo widziane), tym bardziej jest prawdopodobne współdziałanie pp. Uwaga: jeśli w tym
stadium spróbujecie Państwo zmobilizować pp hipnotyzowanej osoby, powinniście opuścić zdanie:
“mama będzie na swym ulubionym miejscu, tam, gdzie ją pan najczęściej widywał". To zdanie
zostało przyjęte jako bodziec do optycznych halucynacji i może w tej próbie pp prowadzić bardzo
łatwo do błędu.
Jeśli dana osoba zaczyna mieć halucynacje optyczne i są one żywe, stałe i łatwe do kontrolowania,
należy założyć, że jest ona w dobrym stanie ducha, korzystnym dla pp. Jest wystarczająco
odizolowana od otoczenia; normalnie pp jest zablokowana, ponieważ medium zwraca uwagę na
słowa i obrazy sugerowane przez hipnotyzera. Przeżywanie żywych, stałych i dobrze
kontrolowanych halucynacji optycznych stanowi dowód, że osoba ta gotowa jest do rozwijania pp.
Aby otrzymać impresje pp w formie obrazów wizualnych, muszą wcześniej zaistnieć wyraźne,
optyczne halucynacje. Inne formy pp są łatwiejsze do osiągnięcia. Czytanie palcami nie wymaga
stosowania hipnozy. Rosyjski psycholog A. S. Nowomejskij pokazał, że trzeba tylko czekać na
określone impresje dotyku podczas dotykania kolorowej powierzchni lub zbliżania do niej ręki.
(Zalecam Państwu próbowanie tej techniki, będącej prostą i łatwą drogą aktywizacji pp.
Tak samo może być osiągnięta pp, nawet w stanie słabej dysocjacji, w formie reakcji motorycznych.
Łączy się to bez wątpienia z faktem, że oba ostatnie nośniki pp są łatwiejsze do osiągnięcia niż
wyraźne wizualne obrazy. Z drugiej strony zalecane jest rozwijanie pp w formie wizualnych
obrazów, ponieważ dostarczają one bardziej bogatych i szczegółowych informacji niż inne formy pp.