Nadejdzie czas , kiedy choroba jako efekt opacznych myśli będzie hańbą

Oldi Tube

środa, 18 lutego 2009

Anatomia i funkcje podwzgórza

Na próżno by szukać jasnych informacji o anatomii i funkcjach podwzgórza! Omawiające te zagadnienia podręczniki medycyny sprawiają wrażenie, jakby opisywały zupełnie odmienne struktury, a ich opis uzależniony jest od tego, o jakie funkcje chodzi i z jakich metod korzystano (Ganong, Guyon, Kandel i Schwartz, Ornstein i Thompson). Podwzgórze nie jawi się jako oddzielny, łatwy do zidentyfikowania organ, taki jak serce, płuca czy półkule mózgowe. Jest raczej skupiskiem tkanek podstawy mózgu, których granice są pozornie nieostre. Składają się na nie liczne ważne jądra czy też ośrodki transdukcji i wzajemnej regulacji między psychiką a ciałem. Funkcje wielu z tych jąder różnią się od siebie do tego stopnia, że sprawiają wrażenie, iż są to procesy całkowicie niezależne, przez przypadek zlokalizowane blisko siebie. Jednak to, co na pierwszy rzut oka wydaje się przypadkiem, z całą pewnością dowodzi, że nie znamy doniosłych projektów natury, ponieważ po dokładnym przestudiowaniu funkcji tych jąder dojdziemy do wniosku, że wszystkie one wiążą się z regulacją środowiska wewnętrznego za pośrednictwem układów: autonomicznego, hormonalnego, odpornościowego i neuropeptydowego.
Podwzgórze spełnia wiele ważnych funkcji, a zajmuje niezwykle małą powierzchnię mózgu: waży tylko kilka gramów i jest wielkości ziarnka grochu. Zajmuje jednak centralną rolę w układzie
limbicznym mózgu. Słowo “limbiczny" oznacza graniczny. Najpierw używano go, by opisać granicę między wyższymi funkcjami psychicznymi kory mózgowej a niższymi strukturami mózgu związanymi z regulacją emocjonalną i fizjologią ciała. Podwzgórze odbiera sygnały ze wszystkich części układu nerwowego, a zatem funkcjonuje jako centrum wymiany informacji, decyduje więc o dobrej kondycji całego organizmu.
Oto jak Guyon opisał centralną rolę podwzgórza:
Podwzgórze leży w samym środku układu limbicznego i ma powiązania komunikacyjne ze wszystkimi jego poziomami. Z kolei ono samo i jego struktury pokrewne – przegroda oraz ciała suteczkowate – wysyłają sygnały w dwóch kierunkach:

(1) w dół, głównie przez pień mózgu, do siatkowatych tworów śródmózgowia, mostu i rdzenia, oraz
(2) w górę, w stronę wielu obszarów mózgu, szczególnie przedniej części wzgórza i kory limbicznej. W pośredni sposób wpływa również (a jest to wpływ bardzo silny) na funkcjonowanie kory mózgowej dzięki aktywizacji lub hamowaniu układu siatkowatego pobudzającego, który rozpoczyna się w pniu mózgu.
Podwzgórze stanowi zatem główny punkt wyjścia dla układu limbicznego, integrujący biologiczne funkcjonowanie ciała z sensoryczno-percepcyjnymi, emocjonalnymi i poznawczymi funkcjami psychiki.
Ponieważ w układzie limbiczno-podwzgórzowym stale dokonuje się proces zmian stanów psychoneurofizjologicznych, wszelkie związane z tym układem uczenie się jest z konieczności zależne od stanu.

Brak komentarzy:

Spirala hipnotyczna