Podczas kongresu dotyczącego ewolucji w psychoterapii poinformowano, że istnieje obecnie około 300 różnych jej form. Wszystkie formy terapii w pewnym stopniu wspomagają komunikację między psychiką a ciałem oraz uzdrawianie. Rozważanie drobnych różnic między nimi prowadziłoby do poczucia chaosu i zagubienia, a przecież mają one wspólną metodę rozwiązywania problemów, polegającą na wykonywaniu takich oto trzech kroków:
1. Terapeuta i pacjent razem inicjują proces komunikacji.
2. Angażują się w pracę terapeutyczną pewnego rodzaju.
3. Posiadają kryteria określające rozwiązanie problemu, to znaczy wiedzą, kiedy przerwać swoją interakcję.
W tradycyjnej hipnoterapii te trzy kroki wyglądały następująco:
1. Uzyskanie zaufania i dobrego kontaktu.
2. Prezentacja sugestii terapeutycznych służących wewnętrznej pracy twórczej.
3. “Zbudzenie" pacjenta i potwierdzenie rozwiązania problemu.
Jeśli problem nie został rozwiązany, te same trzy kroki są powtarzane w odmienny sposób, z użyciem innych sugestii oraz innych wzorców pracy wewnętrznej z wykorzystaniem tego, czego pacjent nauczył się podczas pierwszej próby. Ten proces powtarzany jest wielokrotnie i za każdym razem wykonuje się opisane trzy kroki, w efekcie czego coraz więcej wiadomo o stanie wewnętrznym i zasobach pacjenta. To z kolei może sprawić, że każda następna próba będzie bardziej efektywna.
Przedstawiane tutaj metody trzech kroków są różne: zarówno proste, jak i
skomplikowane. Łatwo się ich nauczyć w takiej kolejności, w jakiej je zaprezentowano, ponieważ doświadczenia nabyte przy stosowaniu jednej z nich składają się na umiejętności terapeutyczne potrzebne do efektywnego wykorzystania następnej. Wszystkie są jednak różnymi odmianami tej samej podstawowej formuły. Przyjrzyjmy się jej zatem.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz