Weiner pisze, że nasza wiedza o tym, jak naprawdę psychika i centralny układ nerwowy modulują złożoną machinę chemiczną, którą stanowi każda żywa komórka ciała, jest przyjmowana z niedowierzaniem i obojętnością. Ludzkość potrzebowała kilku setek lat, by uwierzyć słowom Mikołaja Kopernika, że to Ziemia obraca się dookoła Słońca, a nie odwrotnie, i wykorzystać konsekwencje tego odkrycia. Podobnie wszystko wskazuje na to, że większość ludzi potrzebuje kilkudziesięciu, jeśli nie kilkuset lat, aby zrozumieć i wykorzystać tę umiejętność psychiki, która polega na stymulowaniu procesów uzdrowicielskich na poziomach komórkowym i biochemicznym.
Faza pierwsza trójfazowego procesu, za pomocą którego psychika poprzez układ autonomiczny moduluje czynność komórek, obejmuje wytwarzanie przez psychikę myśli i obrazów (impulsów neuronowych) w obrębie kory czołowej (Achterberg). W fazie drugiej owe wytworzone przez psychikę impulsy są filtrowane przez zależne od stanu wspomnienia, wyniki uczenia się oraz związane z emocjami obszary układu limbiczno-podwzgórzowego, a następnie podlegają transdukcji w neurotransmitery, regulujące narządy autonomicznego układu nerwowego, który ostatecznie dzieli się na dwie gałęzie:
sympatyczną (pobudzającą) i parasympatyczną (relaksującą). Zakończenia nerwu krańcowego gałęzi sympatycznej wydzielają noradrenalinę – neurotransmiter pobudzający receptory komórek narządów, na które wywierany jest wpływ (serce, płuca, trzustka, jelita itd.); w gałęzi parasympatycznej wydzielana jest natomiast acetylocholina. Uwolnienie tych neurotransmiterów rozpoczyna trzecią fazę procesu transdukcji informacji, w którym myśli, obrazy i emocje przeistaczają się w biochemiczne reakcje pojedynczych komórek, które składają się na tkanki i narządy ciała. Ta ostatnia faza ma mniej więcej taki przebieg:
1. Neurotransmitery to cząsteczki przekaźnikowe, które wiążą się z receptorami w ścianach komórkowych i w ten sposób dają sygnały tkankom poszczególnych narządów. Proces ten można zilustrować tak: neurotransmiter przekracza szczelinę między neuronem a komórką i dopasowuje się do receptorów w ścianie komórkowej, co prowadzi do zmiany struktury cząsteczkowej tychże receptorów.
2. Ponieważ receptor jest częścią ściany komórkowej, zmiana jego struktury cząsteczkowej prowadzi do zmiany przepuszczalności tej ściany dla różnych jonów (sodu, potasu, wapnia itd.). To z kolei wywołuje zmianę właściwości elektrycznych komórek i pobudzenia charakterystycznych dla nich czynności.
3. Inny sposób przesyłania informacji przez receptor polega na pobudzeniu enzymu błony komórkowej (np. cyklazy adenilowej). Enzym ten zapoczątkowuje wytwarzanie adenozynotrójfosforanu (ATP) i cyklicznego adenozynomonofosforanu (cAMP), czyli tzw. drugiego systemu przekaźnikowego, który następnie inicjuje i pobudza metabolizm charakterystyczny dla każdej komórki.
To, co napisaliśmy o trzech fazach procesu, stanowi jedynie skromny zarys czegoś, co obejmuje setki nieprawdopodobnie złożonych reakcji chemicznych. Jednak w wystarczający sposób ilustruje to pewną ważną kwestię: psychika moduluje biochemiczne funkcjonowanie komórek wszystkich głównych narządów i tkanek ciała poprzez autonomiczny układ nerwowy. Dalej prześledzimy analogiczne sposoby,
którymi dokonuje się transdukcja informacji – od psychiki do cząsteczek odpowiednich komórek ciała – w układach hormonalnym, odpornościowym i neuropeptydowym.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz