Pojęcie kontroli humoralnej odnosi się do takich substancji, jak hormony, jony i
inne składniki płynów ciała, które mogą regulować przepływ krwi. Wiele hormonów stanowiących część układu hormonalnego (powiemy o tym później) może być uwalnianych przez układ autonomiczny. Na przykład układ sympatyczny stymuluje rdzeń nadnerczy (ich część centralną) do wydzielania dwóch czynników hormonalnych: adrenaliny i noradrenaliny, które rozchodzą się po całym ciele i regulują przepływ krwi przez zwężanie lub rozszerzanie naczyń krwionośnych. Noradrenalina zwęża większość systemów naczyniowych ciała, natomiast adrenalina wywiera podobny wpływ na większość tkanek, z tym że w sytuacjach, gdy potrzebna jest krew (szczególnie podczas reakcji alarmowej), łagodnie rozszerza mięśnie szkieletowe oraz mięsień sercowy.
Mechanizmy kontroli humoralnej działają dłużej niż szybsza, lecz krócej trwająca, bezpośrednia stymulacja za pomocą neurotransmiterów uwalnianych na zakończeniach nerwowych układu sympatycznego. Te długotrwałe mechanizmy wpływają na główne gruczoły hormonalne. Kiedy jednak proces ten wymknie się spod kontroli, dochodzi do stałego, nadmiernego stresu, który w końcu powoduje problemy psychosomatyczne, wiążące się z ogólnym zespołem przystosowania.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz